Uçurumun kenarında bekliyorum

Uçurumun kenarında bekliyorum

Öyle bir yerdeyim ki, tarifi imkansız,

İçimdeki her sesi siyah sanıyorum.

Kalbimdeki dipsiz kuyu derinleşir benden habersiz,

Uçurumun kenarında umutsuz bekliyorum.

Toprağım kan gölüdür çarelerim asılsız,

Koptum ben mihengimden boşluğa koşuyorum.

Varlığım bir hiç oldu kalbim bir et, anlamsız,

Alsan bu canımı artık dayanamıyorum.

Gömdüm değerlerimi, yatıyorlar kefensiz,

Keşmekeş bu yerlerde, zorla yaşıyorum.

Can olacak düşlerim, can verdiler bedelsiz,

Azrail beni çağırıyor, ben ise kaçıyorum.

Zillet ki bu zillet, işte hem saf ve katkısız,

Kızıl kıyametlere ha düştüm, ha düşüyorum.

Efsunlaşmış gözlere bak demekte, faydasız,

Bana bir ecel gönder, yoksa ölüyorum.

Haluk Özdemir - Mesaj 1, Sayfa 33