Kırmızı Kazaklı Kız

Saygıdeğer okurlar,
Bugün sizlere emekli bir öğretmenin, hayatında derin izler bırakan bir öğrencisinin hikayesini paylaşacağım. Bu hikayeyi öğretmenin izniyle kaleme alıyorum.

Öğretmenin görev yaptığı okulda, maddi imkanları oldukça kısıtlı bir ailenin çalışkan bir kızı varmış. Küçük kız, giyecek yeni kıyafet alamadığı için sürekli kırmızı bir kazakla dolaşırmış. Okuldaki öğretmenler, adını ezberlemekte zorlandıkları bu kıza, sık sık "Kırmızı Kazaklı Kız" diye seslenirmiş. Zamanla bu lakap, okulun her köşesinde onun adı gibi anılır olmuş.

Ancak, hikayeyi paylaşan öğretmen, ona her zaman adıyla hitap edermiş. "Kızım Suzan" diyerek, onun ismini kullanır ve ona değer verdiğini hissettirirmiş. Bu yaklaşım, Suzan'ı derinden etkiler ve onu hem okuluna hem de hayata daha sıkı bağlarmış.

Yıllar geçmiş, Suzan mezun olmuş ve hayatına bambaşka bir yön çizmiş. Öğretmen ise emekli olmuş ve bir gün rahatsızlığı nedeniyle hastaneye gitmek durumunda kalmış. Acil serviste, muayene işlemi sırasında son derece nazik ve ilgili bir doktorla karşılaşmış. Muayene bitince öğretmen, doktora teşekkür ederek, "Sağ ol kızım, bana çok iyi davrandın. Bak, sırada insanlar var, artık gideyim," demiş.

Doktor, bu sözler üzerine bir an duraksamış ve gülümseyerek, "Hocam, beni tanımadınız galiba. Ben, Kırmızı Kazaklı Kız’ım!" demiş. Öğretmen, şaşkınlıkla ve sevinçle, "Kızım Suzan, sen misin?" diye karşılık vermiş.

Bu anın ardından ikisi birbirine sarılmış, yılların hasretini gidermişler. Doktor Suzan, "Hocam, bana ismimle hitap etmeniz ve 'kızım' demeniz beni o kadar mutlu ediyordu ki... Sizi asla unutmadım," diyerek, öğretmenine olan minnettarlığını dile getirmiş.

Bu sıcak ve anlamlı hikaye, bir öğretmenin küçük bir dokunuşunun, bir öğrencinin hayatında nasıl büyük bir etki yaratabileceğini gösteriyor.

Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.
Sevgiyle kalın.